Het Vredestein gebouw
Weer een stukje Loosduinse geschiedenis verdwijnt.
Het voormalige Vredestein gebouw aan de Oude Haag weg, bij sommige meer bekend als het Azivo-gebouw, wordt deze week gesloopt. Nieuwbouw komt hiervoor in de plaats. Terecht; het gebouw verloederde en pas een ‘puist van onvrede’ in de omgeving.
De N.V. Rubberfabriek Vredestein werd in 1909 opgericht in Loosduinen. Destijds nog een zelfstandig dorp onder de rook van Den Haag. De naam ‘Vredestein’ verwijst naar een boerderij in de buurt van Enschede, waar de oprichter zijn inspiratie vond.
Het bedrijf begon als bescheiden producent van rubberproducten zoals laarzen, tennisballen, en fietsbanden, maar al snel breidde Vredestein uit De vraag naar rubber nam toe en Vredestein speelde hierop in door voortdurend te investeren in nieuwe productiemethoden en innovaties. De auto maakte haar opwachting en rubber werd een belangrijke grondstof.
Voor veel Loosduiners was Vredestein meer dan slechts een werkgever. De fabriek bood werkgelegenheid aan honderden gezinnen, bracht mensen van verschillende achtergronden samen en fungeerde als sociaal ankerpunt. Er werden sportverenigingen opgericht en zelfs een muziekgezelschap mocht niet ontbreken. ( zie tentoonstelling ‘Muziek in Loosduinen’ in het Loosduins museum. )
Vredestein sponsorde lokale evenementen en ondersteunde sociale initiatieven. Hierdoor werden de banden met Loosduinen verder verstevigd.
Na de oorlog brak een periode van groei en bloei aan. De economie trok aan, de mobiliteit explodeerde en Vredestein groeide uit tot een toonaangevende speler op de Nederlandse en internationale bandenmarkt. De fabriek in Loosduinen produceerde niet alleen autobanden, maar ook speciale banden voor landbouwvoertuigen, fietsen en zelfs racewagens. Vredestein stond bekend om zijn innovatieve ontwerpen en kwaliteit.
De jaren ’70 en ‘80 brachten grote veranderingen. De globalisering zette door, concurrentie uit lage-lonenlanden nam toe en de vraag naar bepaalde producten veranderde. Toch bleef Vredestein trouw aan het principe van innovatie. Onderzoek en ontwikkeling kregen een centrale plek binnen het bedrijf. Nieuwe bandentechnologieën werden ontwikkeld, gericht op veiligheid, duurzaamheid en prestaties. De banden van Vredestein werden begeerd door autoliefhebbers vanwege hun grip, duurzaamheid en esthetisch design.
Met de opkomst van nieuwe technologieën en veranderende economische omstandigheden kwam er langzaam een einde aan de grootschalige industriële productie in Loosduinen. De fabriek werd uiteindelijk gesloopt. Alleen het administratiekantoor bleef staan.
Generaties Loosduiners werkten bij Vredestein; vaders, moeders, zonen en dochters vonden hier hun plekje. Wie vandaag door Loosduinen wandelt, kan zich moeilijk voorstellen hoezeer het leven er ooit draaide om rubber, banden en fabriekslawaai. Een machtige fabriek gelegen aan de Loosduinse vaart en waar nu tram 2 rijdt is niet meer!
Maar luister goed, en je hoort nog altijd de echo’s van Vredestein – een naam die niet alleen staat voor techniek, maar vooral voor mensen en hun verhalen.
